Sempre dixen que cando se fala
moito tempo dun acontecemento, este acaba aburríndome, acaba cansándome. A
semana pasada celebrouse o debate sobre o estado da nación. Nin caso! Desde o
primeiro día. Porque sabía que non se ía falar doutra cousa. Moitos pensarán
que tampouco é para zafarse do asunto, e tal como están as preocupacións dos
nosos cidadáns. Certo; todo iso non quere dicir que eu me evada dos problemas
diarios, dos problemas da xente, do país. Pero chégame con escoitar tan só os
titulares que dá a radio ás sete e media da mañá, que é cando inicio o meu camiño
ó traballo. A iso das oito menos cuarto hai un apartado, un espazo no que
resumen ou nomean os titulares duns cantos xornais. E é aquí onde caes na
conta, onde notas que o debate sobre o estado da nación é unha trangallada. Cada
xornal fai exactamente o que fan os políticos na tribuna: que cada un arrímase
á árbore que mellor abriga. Así de simple. De independencia xornalística, nada
de nada. Que uns tiran para as dereitas e outros para as esquerdas. Que, por
exemplo, o paro, uns o ven coma un veleno que apousenta na nosa sociedade e os
outros falan do antivirus que o vai combater. Que aumentou o paro neste mes?
Que va, home!, se baixou con respecto a tal trimestre do tempo de Adán. Un
xornal fala do veleno e o outro do antivirus. Mentres, unha morea de familias
non teñen que levar á boca, están a velas vir. Normal, entón, que non perda
máis tempo escoitando ou lendo sobre catro papamoscas ós que, a eles, si lles
vai vento en popa. E por iso, ó remate, están todos contentos cos pros e
contras.
No hay comentarios:
Publicar un comentario