Camiño
do traballo e escoitando as noticias de Radio Nacional de España, cando chegou
o momento da sección das novas máis destacables dos principais xornais
españois, un destes seica sacaba en portada que os políticos lanzábanse á busca
e captura do voto musulmán en Cataluña. Manda truco na Habana! A onde chegamos!
Resulta que, ata agora, dicir musulmán era dicir yihadista. Falar deles era
como alentar, como aguilloar o terrorismo. Falar da burka era como provocar á
nosa inmaculada sociedade. Falar do velo islámico ou hiyab era como botar os
fígados por unha prenda que, nós, non hai moitos anos usábamos cada vez que as
mulleres entraban nunha igrexa. E agora resulta que por uns cantos votos
levantámoslles pedestais a todos eses emblemas odiados e vilipendiados. Temos
ou non temos bile na conciencia? “Por el interés, te quiero Andrés”. Ou, quen
quere a Xan, quere o seu can. Tamén, desta auga non beberei. Masacrados a máis
non poder, pero por unha boa poltrona dáselle a volta á tortilla, é dicir, non
lles importa que viren as tornas.
Finca
Fierro. Luns, 27 de novembro de 2017
No hay comentarios:
Publicar un comentario