Ezequiel Forzas Meno e Icía Forzas
Meno son irmáns e residentes na aldea que tan só ten dous veciños:
el e máis ela. Logo, para máis aquel, están a rifar continuamente
ou o que é o mesmo, non caben nun fol. A ver, lévanse ben pero case
nunca están de acordo en nada e acaban discutindo. Cando acontece
isto, Ezequiel marcha para a súa casa, que está nunha punta da
aldea, e Icía para a dela, que está na outra punta, claro.
O peor é
que a aldea é tan pequeniña que, aínda na distancia, seguen sen
caber nun fol. Óense os berros desde a fonte que está á volta da
curva en dirección a vila. Cando cansan (porque discuten tanto que,
realmente, acaban esgotados) fan as súas tarefas na casa e logo de
xantar ou de cear convídanse un ó outro a café. Pero antes de
entrar xa pola porta, os irmáns Forzas Meno, emprenden a ladaíña
recriminatoria e entre sorbo e grolo míranse de mala maneira,
berran, rifan, pero atúranse. Sepáranse porque se teñen que
separar. O gando está na corte e hai que levalo ó monte. Con tan
mala sorte que coinciden as cabezas todas na pequena praza da aldea.
Aí xa hai coma un batifondo: eles berrando e rifando, e os animais
pelexando e bruando. Ninguén cabe nun fol.
Finca Fierro. Martes, 30 de xaneiro
de 2018
No hay comentarios:
Publicar un comentario