Chove
miudiño. Pero molla coma se chovese a cachón. Chove miudiño. Pero leva tempo
chovendo desa maneira. Polo que todo está empapado, mollado. A auga molla. A
rapaza Edna Vences Tormenta intenta evitar as fochancas coas que se atopa
baixando pola rúa da Igrexa de Baños de Molgas. Non leva paraugas porque non
ten como levalo. Resulta que ten as dúas mans ocupadas con cadanseus caldeiros
de plástico. A súa nai dixéralle hai uns minutos que fora buscar auga á burga
para os porcos. Non é o mesmo acomodar con auga morna que con auga fría. Ata os
propios marráns o agradecen. Edna Vences Tormenta xa está mollada. Pero non lle
importa. É nova e é feliz. Porque si. Porque incluso chovendo detense á parola
con outras rapazas coma ela. Tamén felices. Tamén molladas. Ó final, Edna
Vences chega á casa enchoupada. A nai bótalle unha pequena rifa. Ela solta
catro bágoas de crocodilo e axiña sae de novo a xogar pola rúa do Agro. Total,
xa está mollada!
No hay comentarios:
Publicar un comentario