SOBRE A CALIDADE DOS CÁTERING

              Seguen as queixas das nais e dos alumnos de colexios e institutos sobre as comidas que se lles ofrecen. Agora tocoulle ó instituto Xesús Ferro Couselo de Ourense (o Quinto) ó queixarse sobre o cátering que lle distribúen. Ó mellor non son o máis apropiado para criticar tal calidade, por ser parte interesada no asunto, xa que teño nese centro ós dous rapaces. Mais podo usar para a crítica as dúas caras da moeda: por unha cara está un rapaz que, a verdade, non é de bo bico, polo que debo absterme un pouco da súa opinión sobre a calidade do xantar dos luns, xa que para el todo é noxento (ollo!, o mesmo di sobre a comida da casa). Pero na outra cara asoma o outro rapaz que, como se adoita dicir, come a Deus polos pés, e de todo. Emporiso, cando este me di que o cátering é máis que noxento, teño, entón, que crelo. Moitos pais seica asistiron o pasado luns ó xantar (invitados pola propia empresa) e as críticas seguíronse alzando sobre a mala calidade dos alimentos. Mala calidade ese día que asistían os pais, imaxinade como será cando ninguén analiza a fondo o que se sirve. Educación parece que empeza a estudar o asunto. Isto aínda ten máis pecado có deixamento da empresa (ó fin e ó cabo anda ó negocio), pois sábese xa desde hai tempo que os comedores andan tan mal que algúns institutos fixeron folgas e sentadas por un bo servizo. A Consellaría de Educación empeza a estudar a situación, como se as protestas xurdiran de súpeto. A administración sempre vai uns pasos por detrás da realidade. En todo. E na educación xa non digamos. Hai que recortar para que outros teñan de onde mangonear.