Se
queres ser luz de lúa, tes que poñerte ó sol para que os dentes dun angazo
xunten a herba seca coas espigas de millo. Se queres tirar do carro, tes,
primeiro, que xunguir as vacas. Se queres pan, sega o trigo. Ou o centeo. É
dicir, fai a seitura. Sempre haberá un roto… Normal, porque esgazou ou porque
escachou. Nunca peregrinarás de noite polas poulas da Costela! O máis seguro é
que che entre o medo: ó lobo ou, o que é peor, ó descoñecido. Se queres ser can
de palleiro, tes que amigar cunha ovella meiriña. Ou cunha vaca ratina. Ás
veces é difícil escoller entre o deserto do Sáhara ou a selva amazónica. Cada
cousa ten o seu aquel. Certo que os puntos teñen que estar sempre sobre os is.
Ou sobre o remate dunha frase. Oooiiii que carallo!; está visto que nada é
único. Ou si? Es ti único? Son eu único? Non teremos dobres por aí? Vai ti
saber! Ó mellor o dobre dunha rubia galega é o porco vietnamita. Non sei, non
sei. Se queres acougo, iso si, déitate no bulebule dun soño.
No hay comentarios:
Publicar un comentario