Viaxar
de noite é case coma andar ós toupos. Pódeste
perder. E máis por eses carreiros e camiños que había a principios
do século pasado. Que
foi o que lle aconteceu a Pedro Vázquez Carballo, natural e veciño
de Vilameá, no concello de Baños de Molgas. O día 16 de xaneiro de
1926 marchou cara á Ourense, andando, polo camiño que vai polo Alto
do Cumial coa intención de cobrar unha pensión. Non
sabemos se regresou ese mesmo día ou o fixo dous ou tres máis
tarde. O que si sabemos é que o 19 uns veciños dunha aldea de
Xunqueira de Ambía atopárono afogado nunha
canle
que abastece de auga a uns muíños nas inmediacións do río Arnoia.
Debido á escuridade da noite, semella que se perdeu e que se despenou por un terraplén. Algúns xa farán voar a súa imaxinación e a fantasía pode mandalos polo camiño do homicidio, do asasinato; polo asunto ese da pensión, xa que o homiño presentaba feridas na rexión occipital e lesións por diversas partes do corpo. Non obstante, e feitos os correspondentes exames médicos, chegouse á conclusión de que a morte producírase a consecuencia de “asfixia por submersión”. A maiores de que, nun dos seus petos, apareceron 29,30 pesetas. Moitos cartos naquela época como para deixalos no suposto de que se cometese homicidio.
Debido á escuridade da noite, semella que se perdeu e que se despenou por un terraplén. Algúns xa farán voar a súa imaxinación e a fantasía pode mandalos polo camiño do homicidio, do asasinato; polo asunto ese da pensión, xa que o homiño presentaba feridas na rexión occipital e lesións por diversas partes do corpo. Non obstante, e feitos os correspondentes exames médicos, chegouse á conclusión de que a morte producírase a consecuencia de “asfixia por submersión”. A maiores de que, nun dos seus petos, apareceron 29,30 pesetas. Moitos cartos naquela época como para deixalos no suposto de que se cometese homicidio.
Finca
Fierro. Luns, 11 de marzo de 2019
No hay comentarios:
Publicar un comentario