Non debería contar nada do que vou escribir porque é unha misión secreta; pero confío en vós. Estou infiltrado na fronte ucraína entre as tropas rusas. Hai días que me encomendaron a misión de que contase o número exacto de soldados rusos loitando na fronte e, se tiña tempo, o número exacto de balas acumuladas nos correspondentes almacéns ou polvoreiras. Se cumpría perfectamente a misión, diríanme que moi ben; e se fracasaba, que non me coñecían de nada. Así se paga o patriotismo. Aínda que a min dáme igual. Con tal de que me coñezan os veciños como o espía da burga de Baños de Molgas xa me chega como recompensa.
Como misión secreta que era dixéranme que me buscase a vida para trasladarme a Ucraína, que intentase evitar as estradas, ferrocarrís e avións. Só me quedaba a opción de ir andando ou en burro. Como hoxe xa non teño burro, non me quedou outra que optar polo coche de san Bernardo... un pasiño a pé e outro pasiño andando.
Confeso que me custou chegar á fronte da guerra. Pasei as miñas calamidades, que non todo o mar é peixe, por moi heroe ou espía que sexa. Pero cheguei. Vestín coma un soldado ruso máis e, a maiores dos cometidos encomendados, ata podo dicir aquí que durante os dous días que botei alá, 366 soldados rusos foron baixar o pantalón polos montes. Entendo que saberedes o que significa iso de baixar os pantalóns. Volvín á casa vitorioso pero, como dicía, sen recoñecemento ningún. É igual. Xa estou espiando ante a burga de Baños de Molgas, que é o meu.
Café Brétema. A Valenzá. Martes, 3 de maio de 2022
No hay comentarios:
Publicar un comentario