A FIGURA DA NAI

              A miña nai chamábase Lola, a Lola da Amparo. O meu pai chamábase, Manolo, o Manolo da Lola. Eu son o Chito da Lola. E os meus irmáns son os fillos da Lola. E os netos serán sempre os netos da Lola, da Lola da Amparo. Coma nós, infinidade de familias; o que demostra que practicamente todo nesta vida está baseado na figura da nai. Que terá unha nai para que estea sempre na cúspide de cada un. A lingua nai. Rosalía de Castro, a nai dos galegos. Cando nos queixamos: Ai, mamaíña! Cando nos sentimos perdidos: miña nai querida!Sempre as nais polo medio. Sempre. E cando non están polo medio, o baleiro que notas ao te arredor é inmenso. Nótaste desvalido, perdido, desamparado, cego, so. Nai que as pariu!, como se botan de menos! Menos mal que non as esquecemos nunca.

              Maceda. Martes, 18 de decembro de 2012