viernes, 2 de mayo de 2014

NIN TAN SEQUERA HAI PENAS


              Hai uns días lin por aí unha frase desas que axiña rechían cando chegas ó punto da mesma. E se renxen é porque cabrean e doen. Segundo os expertos, semella que “elevar as penas non disuade ós corruptos”. Madía leva! Porque aquí non hai xustiza. E non habendo xustiza, por iso non se elevan. Logo, como os corruptos non son parvos, seguen ó seu, pois saben que aínda que os descubran, as augas seguirán correndo para abaixo, ou sexa, para o seu rego. Hailles que recoñecer que saben facer os regos, incluso por aquelas terras máis remisas a ser abertas. Eles, os corruptos, bulen e bulen ata que se apoderan deses agasallos, deses poderes que lles ofrecen a mans cheas. Hai pecado, hai rezos, hai salvación. Así de claro. Un pouco de vergoña (se a teñen, que non creo) cando os descobren. Un perdón xudicial. Un silencio temporal. E volta outra vez ás andadas. Non hai castigo. Hai man branca, man aberta. Nin tan sequera hai penas. Para que se van elevar? Que sigan comprando e vendendo favores que, no noso país, a xustiza está como unha toupeira.


              Café Paco Paz de Ourense. Martes, 29 de abril de 2014

No hay comentarios:

Publicar un comentario