Alá
se vai o ano 2018. Que practicamente non me di nada.
Levo uns días pensando que acontecementos
puido haber para plasmalos precisamente neste Recuncho, e non me sae
nada. Absolutamente nada. Nin tan sequera acontecementos deportivos
ou cinematográficos, que xa é dicir. Minto un pouco; houbo un
futbolístico que, para un servidor, é suficiente para vencer a
todos os demais (se
é que os houbo):
a chegada a primeira división dun molgués, o fillo do Villar, don
David Ferreiro militando no ascendido Huesca. O primeiro molgués que
acada tal mérito. Pero fóra desa bomba, todo o demais, ou é que
non mereceu a
atención debida
ou é que a min se me pasou tal acontecemento digno de quedar nos
anais do 2018.
Donald
Trump leva tanto tempo dándolle voltas ó muro que me dan ganas de
mandalo a que xunte de novo
a Pink Floyd. Sobre as desgrazas alleas, hai que diferenciar entre as
acontecidas en países “desarrollados” e os outros. Que hai moita
diferencia. Moita. Aínda hai pouco días asomou un tsunami
por Indonesia e creo que só apareceu nos xornais dous días; un para
dicir que
acontecera e o outro para sinalar que aumentaran as vítimas. E
acabouse o tema. Agora que se busquen a
vida. Sobre Cataluña, ufff, aquí non
opino nada. Porque sei que á inmensa
maioría non traga,
non comunga coas
miñas opinións políticas.
E como se adoita dicir, teñamos a festa en
paz.
Que este día, o
de hoxe, é para iso; para desexar todo o que se poida desexar, que
despois, me cago no demo, case nunca se cumpre. Pero por pedir que
non quede, non si? Así é que por iso
rematamos sempre o ano vello con moita alegría, con moito barullo e
con doce uvas ou doce badaladas
nas que, en cada unha delas, adoita ir un pensamento, un desexo, un
soño e, si, incluso tamén algunha realidade.
Ó
momento xa empeza ese Ano Novo, ese ano 2019, que nos dará alegrías,
frustracións, risas, bágoas, como calquera outro ano. Porque é lei
de vida. Porque se miramos para atrás, vemos que todas as Noites
Vellas sempre pedimos o mesmo e, despois, uns desexos cumpríronse e
outros non. Mais
como sempre temos esperanza (eu máis ca
ninguén)... boa Noite Vella e Feliz Ano
2019!
Finca
Fierro. Sábado, 29 de decembro de 2018
No hay comentarios:
Publicar un comentario