E
agora que? Todos os libros que pillei en préstamo da biblioteca da
Valenzá xa os lin.
E este asunto do coronavirus leva toda a pinta de prorrogarse aínda
máis, polo que alá nos imos ós dous meses de encerro.
E se
non mes lin cinco libros, agora que? Porque,
a min, ler dixitalmente non me vai, non me cadra, nun me gusta. Menos
mal que acabo de rebuscar por uns estantes que teño no salón e
atopeime con tres fotocopiados. O de estar fotocopiados vén
porque hai anos alguén mos
mandara
por correo electrónico. Pero só son tres. Ó rematalos, tan só me
quedan dúas opcións: ou ben trago
fel e
leo algún dixitalmente, ou ben subo ó
faiado
e, alí, entre as cento e pico caixas que teño cheas de libros,
reler algún ou algúns. Si,
xa sei que podo mercar algún nos quioscos, pero serían algúns e a
economía anda como anda.
As bibliotecas, nestes casos, deberían deixar traer carretillas de libros para as casas, para os que estamos lendo todo o día. Mira que intentei alongar os últimos dous libros á conta do trivial. Entre capítulo e capítulo xogaba ó trivial para que a lectura do libro me levase máis tempo. Se non fora por iso xa os remataría polo menos unha semana antes. E iso que practicamente tan só leo polas tardes, xa que polas mañás entre que me levanto tarde (nunca antes das dez e media) e entre que leo este xornal, case non abro o libro; ou como moito un capítulo mentres serve o xantar. Pero este encerro por culpa dese bicho malnacido é longo de carallo. Empezo a padecer ansiedade pola falta de libros.
As bibliotecas, nestes casos, deberían deixar traer carretillas de libros para as casas, para os que estamos lendo todo o día. Mira que intentei alongar os últimos dous libros á conta do trivial. Entre capítulo e capítulo xogaba ó trivial para que a lectura do libro me levase máis tempo. Se non fora por iso xa os remataría polo menos unha semana antes. E iso que practicamente tan só leo polas tardes, xa que polas mañás entre que me levanto tarde (nunca antes das dez e media) e entre que leo este xornal, case non abro o libro; ou como moito un capítulo mentres serve o xantar. Pero este encerro por culpa dese bicho malnacido é longo de carallo. Empezo a padecer ansiedade pola falta de libros.
Finca
Fierro. Luns, 13 de abril de 2020
No hay comentarios:
Publicar un comentario