Ó rapaz que facía castelos na
area cagoulle o demo no camiño porque tales castelos esborrallaron coma fariña
moída. O rapaz ó que lle cagou o demo no camiño chámase Abelardo Derivado
Cabestro, pero moi pouquiños saben que se chama Abelardo porque todos lle
chaman O Adoecido. E ninguén sabe por que. Porque O Adoecido non se queixa
nunca, aínda que lle batan na alma con toda a mala saña. Certo que é complicado
que lle batan, pois O Adoecido mide case dous metros e pasará xa dos cen quilos.
E aínda non é adulto. Tamén xa non é tan rapaz como para estar facendo castelos
na area, mais si o é o seu irmán pequeno que acaba de chegar xusto á súa beira.
Tampouco ninguén sabe que Bartolomeu se chama Bartolomeu, porque só o coñecen
por O Parraguesa. Neste caso si saben todos o motivo de tal alcume; resulta que
o cativo tiña e ten sempre na boca o dito ese de “parraguesa, pon a mesa”,
desde que vira por primeira vez a ese insecto ou bicho. Para O Parraguesa todos
eran bichos. Agora, os dous xuntos, intentaron de novo levantar un castelo de
area, pero unha vez máis cagoulle o demo no camiño.
No hay comentarios:
Publicar un comentario