Sempre hai alguén que che alegra
a vida. Ou polo menos un instante, unhas horas. Tamén e verdade que eu son de
risa fácil. Mais non rin só. Tamén riu xente que ó mellor está a pasalo mal. De
aí que é un pracer atoparse con mociñas coma Nabiza Girl. Foi na Casa da
Cultura da Valenzá. Entrou ó escenario coma un lóstrego, coma unha bulebule e
xa non deixou de esbardallar durante unha hora ou máis. Non é por nada, pero a
lingua galega ata lle vai como anel ó dedo ó seu humor. Deu igual que fose con
retranca ou con humor duro, con sentimento ou aloucadamente; o caso foi que
Isabel Risco alegroulle a noite ós paisanos que enchiamos a sala. Humor de sorriso
dentífrico. Humor a gargalladas. Nestes tempos que corren facer rir é unha
auténtica heroicidade. Nabiza Girl conségueo desde o primeiro segundo. A min xa
me alucinou co nome. É que o de Nabiza... uf, que forte. Auténtica muller
espectáculo que fai rir, que deixa participar, que ataca e contraataca. E o ton
de voz que usa non é peixe podre. Ten o seu aquel mantelo así durante unha
hora. Neniña, grazas polo monólogo co que nos recompensaches. Hai anos que xa
te vira alá por Muros e xa naquel tempo prometías. Hoxe es un realidade.
No hay comentarios:
Publicar un comentario