Crac! Unha pedra sobre un carro
de combate. Buuum! Un obús sobre unha escola. Así de simple. Así de sinxelo. A
pedra é palestina. O obús é israelí. A comparación sigue sendo simple e
sinxela. Preto de 1.500 mortos causados polos obuses e bombas contra pouco máis
de 50 polas pedras e morteiros. Crac! Unha pedra que, como moito, cae sobre o
zapón do tanque. Buuum! Unha bomba que, con aleivosía, explota no medio e medio
dun mercado cheo de xente. E de nenos. Porque sempre hai nenos en todas as
partes. E nós, heroes románticos, botamos man do facebook para clamar contra
este xenocidio, contra esta masacre a ver se así a comunidade internacional
toma cartas no asunto. Pero ninguén é quen de rosmarlle a Estados Unidos.
Porque Israel é Estados Unidos e, hoxe, Estados Unidos é Israel. Quen lle rosma
ó rei do poder absoluto? Caxatos contra bombas. Pedras contra mísiles. Así de
simple. Así de sinxelo. E mentres... os nenos que van caendo. Sempre son os
nenos os máis indefensos e os que máis perden, claro. A vida, incluso.
Café Aitana 39 da Valenzá. Xoves,
31 de xullo de 2014
No hay comentarios:
Publicar un comentario