Hoxe é luns. Escribín isto o venres. O venres foi o Día
Mundial da Alimentación. Mañá, sábado, será o Día Internacional para a
Erradicación da Pobreza. O xoves este xornal publicou a nova de que “8500 nenos
morrerán hoxe no mundo por desnutrición”. Moviola: o venres, Día Mundial da Alimentación; o
sábado, dedicarase a erradicar a pobreza; o xoves, 8500 nenos mortos por
desnutrición. Hoxe, luns, e a pesar dese Día Mundial e desa Erradicación,
seguirán morrendo 8500 nenos (ou máis) cada día. Seguro! Se non quixemos ou non
soubemos amansar a conciencia en todos estes anos, non o conseguiremos en tres
días. O titular dos falecementos queda triste e amargo. Pero foi tan só o
xoves. O venres e o sábado quere outra vez a conciencia saír a pacer por ser os
días que son, pero son tan curtos os días que nin consigue saír da corte na que
a temos aparcada. Así é que durante toda a fin de semana, a nosa conciencia envólvese
entre as pallas e a calor do estrume xa nola adormeceu por completo. Ata o ano
que vén. Ou ata que volva asomar outro titular semellante. Hoxe, luns xa,
saímos da corte para intentar amolar ó inimigo en guerras delitivas, para
intentar corromper as almas xenerosas e para deixar a cero as arcas do Estado. Os
que pasan fame que se busquen a vida como fixemos os demais, non si? Pensemos
nese bo vivir das ricas sociedades porque, se hai sorte, ata nos poden deixar
unhas migalliñas. Ós nenos africanos chégalles con catro granciños de arroz e
unha presada de terra seca. Xoves. Venres. Sábado. Luns. Quitamos a pexa e xa
temos a conciencia tranquila.
Café Perla 6 do Campus Universitario de Ourense.
Venres, 16 de outubro de 2015
No hay comentarios:
Publicar un comentario