TARDE FRUTÍFERA

Conseguín ir a Os Milagres. Ó cuarto día das novenas. O de ir á novena é un dicir. Fun coa muller e un irmán, quedamos fóra á sombra e os altofalantes non os conectaron ata case rematar a misa; o que significa que de novena e de misa moi pouquiña cousa. Tan só me persignei ó final. Ó rematar entramos no santuario e, iso si, seguín coa costume dos últimos anos cada vez que visito o templo: que acendo unhas candeas. Máis para a axuda do mantemento da igrexa que pola propia crenza. Demos unhas voltas polo recinto; o irmán recordando tempos do colexio vello e un servidor recordando tempos do colexio novo. Pegámoslle unha boa ollada á serra de San Mamede, demos unha voltiña pola Glorieta para botarlle unha visual (a muller) ós diversos postos e detivémonos un cacho nos aparellos, utensilios e ferramentas que tiñan tirados polo chan. Había de todo, desde os cacharros máis antigos ata os aparellos máis actuais.

Axiña baixamos para Baños de Molgas. Deixei o coche na Pitediña e collemos camiño da vila cruzando As Mestras e o parque Ansuíña. Durante as tres horas ou máis que estivemos xuntos falamos de todo o que se pode falar en familia. Teño que recoñecer que a novena foi a escusa perfecta para facerlle compaña ó irmán e, como non, para estar en Baños de Molgas. A min, moitas veces, chégame con simplemente estar. Foi unha tarde frutífera.

Finca Fierro. Luns, 2 de setembro de 2019