Aínda
que estou un pouco canso (ou un moito) do asasinato da nena Asunta, ás veces
non queda outro remedio que seguir lendo sobre el, só que sexa os titulares
coas súas letras en grande, porque os medios seguen unha e outra vez sacando o
tema. E como non queda máis remedio que botarlle unha ollada a esas letra
grandes, atópome coa declaración da nai da vítima, na que di que “o falecemento
da miña filla non é de interese para ninguén”. Penso que aí erra un pouco, e
por moito que queiramos meter polo medio a intimidade das persoas. Creo que o
interese pola morte dunha nena, de calquera cativo é normal que o sintamos. Aquelas
persoas que teñan algo de conciencia teñen que sentir certa dor ou certo abatemento
ante a noticia de calquera morte infantil. Iso por unha beira. E pola outra, a
morte da súa filla Asunta pasou os límites da normalidade. E se nos impactaba,
se nos impresionaba a morte natural dunha cativa, imaxinade se esa morte non é
tan natural, tan normal. Xa digo que a estas alturas o asasinato da nena empeza
a cansar de tanto saír nos medios, pero segue sendo unha morte acontecida en
circunstancias especiais… era unha nena con toda a vida por diante. Señora
Rosario Porto, claro que interesa a morte da súa filla. E moito. Só era unha
nena, señora. Seres inocentes e indefensos.
Finca
Fierro. Venres, 1 de novembro de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario