Un floreiro nun estante con flores
artificiais. Cazadoras nun colgadoiro que hai xunto á porta principal. Imaxes
de publicidade na televisión. Rapaces (e non tan rapaces) con móbiles a todo xogar.
O ruído viaxa polo ambiente do local. Pestanexa unha muller á velocidade da
luz, aínda que sexa unha esaxeración. Queren os bombardeiros da RAF arrasar
toda unha cidade, pero o lobo solitario de Barricobos
oulea con tanta forza que as bombas non conseguen caer, polo que non chegan
nin tan sequera a estourar. Queren os asubíos dun soldado matar a todo unha
compañía, mais a súa música é tan melancólica que o inimigo baila a un ritmo
tan lento que a auténtica nugalla é a que gana a guerra. Hai guerras que case
non existen na memoria colectiva, porque non hai tiros, porque non hai feridos,
porque non hai berros, porque non hai mortos, porque non hai dor. Emporiso,
quizais a guerra silenciosa sexa a peor de todas.
Café Aitana 39 da Valenzá.
Mércores, 30 de outubro de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario