A IGNORANCIA DA ADMINISTRACIÓN

              Hai novas que, ó lelas, queda tan só no pensamento o titular. Este poida que chame un chisco a atención pero, a volta de páxina, xa queda acantoado no esquecemento. Os lobos matan e devoran a un becerro de 250 quilos en Maceda. Xa está. Un bo becerro. Un ataque devastador. Pobre! E xa está. Aí acaba todo. Pasa páxina. Pero hai que poñerse na pel do gandeiro, nos gastos que ocasiona a crianza dun xato e no que che pagan por el; máis ou menos o mesmo dos anos sesenta e setenta. A Xunta protexe o lobo. Paréceme ben. A Xunta subvenciona os danos que este ocasiona. Sub que? Entendo que non lle pareza ben ó gandeiro, porque as cantidades son ridículas. Por desgraza eu mesmo cubrín esa solicitude de subvención e vin, notei, sentín, intuín o sufrimento do gandeiro, a rabia do gandeiro, a angustia do gandeiro, as penas do gandeiro; como notas e intúes a ignorancia da administración ante certas situacións. Intúes despachos nos que se toman medidas sen facer estudos de campo, estudos sobre o terreo. A administración nunca protexeu ó gandeiro nin ó agricultor.