Mesas ocupadas por xente que está
vendo o partido.. Mostrador ocupado por xente que está tomando algo. Fóra vai
un frío do demo. Descanso no partido. E no descanso, o que adoita acontecer dun
tempo para acá: que os móbiles suplen ás xogadas do fútbol con outros xogos
informáticos. Ou con guasaps. Ou con vistas e mensaxes polas redes sociais. A
nai dunha nena limpa a mesa cun pano de papel, pois a pisada do vaso de
laranxada deixou alí unha boa marca. Dous vellos conversan. Xoel manipula no
móbil. Un servidor escribe. Xente que entra e xente que sae. Para mirar ó lonxe
poño os anteollos. Para escribir, quítoos. É lei de vida. Perdón, de idade.
Pouco a pouco os anteollos van a menos. Outro perdón, o que vai a menos é a
vista. É o gran medo que tiven sempre; que, se por un casual, chego ós 123
anos, conseguirei ler ata alá? Creo que se me falta a lectura fáltame todo. E a
escritura? Pois o mesmo. Aínda que esta podo ditarlla a alguén. Si, tamén me
poden ler, pero non é o mesmo. Necesito abrir o libro, pasar as páxinas, ler
mentalmente e, por suposto, imaxinar, debuxar o que leo.
No hay comentarios:
Publicar un comentario