É o normal. É o de sempre. Que cada vez que remata un ano, aplicámonos
nos desexos do próximo, nos bos desexos. E sentenciamos que oxalá o 2015 non
sexa peor có 2014. Iso é o que queremos. Pero nunca se cumpre. Por moito que a
moitos lles vaia ben, sempre haberá uns cantos ós que lles vai peor. Por
exemplo, a Obama iralle ben porque xa deixou dito que necesitaba o campo de
golf onde quere xogar xusto o día no que unha parella do exército tiña
intención de casar nese club militar de Hawai. Nin brancos nin negros, nin
xitanos nin paios, nin cristiáns nin ateos, nin occidentais nin orientais;
cando alguén ten o poder úsao ó seu antollo, para as súas comenencias. O desexo
de Obama cumprirase, mentres que os desexos da parella quedará en auga de
bacallau.
Por exemplo, o noso presidente Feijoo pídelle ó novo ano unidade para “limpar
a vida pública”. E pídea en plural, é dicir, a todos nós, coma se foramos os
que embulleiraramos a vida pública. Agora temos que loitar contra a corrupción.
Que loiten os do seu partido, que son a inmensa maioría dos que luxaron a nosa
sociedade. Vivimos nun país de incongruencias: piden limpeza precisamente os
que emporcan. Tanto el coma os demais presidentes autonómicos, coma o Rei
mesmo, son os menos indicados para solicitar bos desexos. Farano para
disimular.
No hay comentarios:
Publicar un comentario