Alá
foron! As festas e os Reis Magos. Os Reis Magos. Tiñan que estar prohibidos!
Si, moi bonitos. Para os que os reciben. E aqueles nenos que non levan nada,
que? Lembro de rapaz cómo se me ían os ollos, cómo se me ía a vida véndollos “ós
da carretera”. Porque, para máis aquel, os moi cabritos, levaban os agasallos,
os xoguetes á misa, tan só para amolar ós do barrio da Igrexa, “ós das vacas”,
ós labregos, ós pobres. Iso era moi triste! Xa chegaba ben pola mañanciña, que
deixabas os zapatos no balcón a noite anterior, e cando ías correndo o día 6,
zas, aqueles estaban cheos de xeada. Despois, xa digo, para rematala: “os da
carretera” amosaban aqueles sorrisos que doían un carallo.
Iso
pasaba cando era rapaz. E agora de vello, que? Agora de vello os Reis Magos
agasállanme cuns alicates para que manipula no arame da viña. Porca miseria!
Tiñan que prohibilos por lei! Polos nenos, ós que se lles vai a vida vendo o
que non alcanzan, e polos que somos escravos incluso nesas festas.
No hay comentarios:
Publicar un comentario