Se che fai xeito, cando chegues ó
cruce das Pedradarcas, colle cara á esquerda e achégate ata as Lagoas para
botarlle unha ollada ós castiñeiros que plantei na miña finca, díxolle Odilo
Servidor Deus a Pársifal Lenda Lendoiro, é que teño medo que os corzos ou os xabarís
fagan das súas e acaben con eles. Odilo era nugallán e custáballe incluso dar
un paseo ata a leira, polo que estaba sempre atento a ver se pillaba a alguén
iniciar o paseo pola carreira da Lama. Tan axiña como vía ó paisano ou á paisana
berráballe e dáballe o recado da primeira frase. Sempre usaba a expresión “se
che fai xeito”. Incluso ás veces collía ós cativos e, ale: Se che fai xeito,
átame esta chanca; se che fai xeito, mira alí a ver se vén alguén; se che fai
xeito mércame uns plátanos no súper que despois xa chos pago. De quen máis
botaba man era de Pársifal, ó que lle chamaba Paisa, porque o de acentuar
Pársifal non lle ía nada ben. Usaba a Paisa para todo, porque eran como uña e
carne (aínda que ás veces tamén eran coma o can e o gato) e, claro, a súa
nugalla era a culpable de que abusase del. Se che fai xeito, quítame aquí estas
pallas...
Café Oren Express da Valenzá.
Domingo, 3 de xaneiro de 2016
No hay comentarios:
Publicar un comentario