Estou acabando de ler un libro. Teño
outro para ler. É mércores. E se por un casual me quedo a fin de
semana sen nada para ler? Máis seguro que o que estou rematando lle
lea mañá o derradeiro parágrafo, pero o seguinte case seguro que
me botará algúns días. Pero, e se o remato nun chiscar de ollo? Ai
que angustia! Mira que se me quedo sen lectura para a fin de semana.
Pois nada, mellor é ir á biblioteca para coller un. Aproveitei que
fun cun rapaz ata o Couto e desde alí marchei correndiño á
biblioteca. Pillei dous, claro. Que é iso do pensamento fixo! Veña,
home; pillar un tan só?, onde se viu outra! E para máis aquel vendo
o estante onde están máis ou menos as novidades. Ese pensamento
deixou de ser fixo para bailar agarradiño ós títulos e ás simples
estampas ou portadas dos libros. É tal a atracción por estes que me
sinto como unha muller ante un escaparate de roupa. Agora enténdoas
perfectamente cando se paran e deteñen diante dos escaparates;
váiselles a vida. A min váiseme a vida ante unha ducia de libros. O
peor é que ó ser en préstamo teñen un prazo e por conseguinte,
ale, lectura a máis non dar.
Finca Fierro. Mércores, 14 de marzo
de 2018
No hay comentarios:
Publicar un comentario