O tempo está tan gris que ameaza
chuvia sobre Baños de Molgas. E a Caetana Soliño Alegre isto pona
dos nervios. Porque agora non sabe se conseguirá dar as liñas, é
dicir, se dará feito o traballo que se lle vén encima. Non perde
tempo: larga correndo á aira do Pombal para recoller a roupa que
tiña tendida ó sol que xa non hai. Da aira do Pombal sae como fume
de carozo para a aira da Maquieira, onde ten unha morea de leña
picada que quere tapar para que non se lle molle. Da aira da
Maquieira bótase a trotar para baixar pola carreira que leva ó
muíño da fonte porque, non sabe, se o muiñeiro lle deixara a saca
da fariña a cuberto.
Caetana Soliño non dá as liñas. Case ningún día consegue dar as liñas porque sempre está moi atarefada. A probe enviuvou hai moi pouco tempo e botóuselle o mundo enriba. Cando chegou ó muíño da fonte deixou escapar un longo suspiro ó ver o saco da fariña baixo o alpendre que está xusto enfronte do muíño. Marchou contenta para a casa, no barrio da Igrexa, e díxose que mañá xa iría co burro polo saco. Agora xa lle chegara o momento de descansar e de ver como empezaba a chover. Porque, definitivamente, empezaba a chover a cachón.
Caetana Soliño non dá as liñas. Case ningún día consegue dar as liñas porque sempre está moi atarefada. A probe enviuvou hai moi pouco tempo e botóuselle o mundo enriba. Cando chegou ó muíño da fonte deixou escapar un longo suspiro ó ver o saco da fariña baixo o alpendre que está xusto enfronte do muíño. Marchou contenta para a casa, no barrio da Igrexa, e díxose que mañá xa iría co burro polo saco. Agora xa lle chegara o momento de descansar e de ver como empezaba a chover. Porque, definitivamente, empezaba a chover a cachón.
Finca Fierro. Xoves, 1 de marzo de
2018
No hay comentarios:
Publicar un comentario