O asunto está en que teño que
acender o ordenador e poñer música. Acendo o portátil e no youtube
busco o álbum “Une rencontre historique”, de Charlie Parker,
Dizzy Gillespie e Thelonious Monk, para escoitalo e para subilo ó
facebook. Vaia trío!
Escoito a música mentres escribo.
Agora o asunto está en completar
o relato canto antes porque a película nocturna está aí, ó virar
na esquina, xusto ó saír ó corredor da casa para virar á dereita,
onde teño o salón e un sofá no que me acomodo como Deus manda
(nestas noitiñas de inverno cunha mantiña sobre as pernas) e entón
si,
entón xa os soños se apoderan de todo o meu ser. Aínda que hai
veces que no canto de soños son auténticos pesadelos, auténticas
trangalladas cinematográficas
que as
vexo porque hai noites nas que non proxectan nada decente. O
asunto está en que o jazz deses tres monstros si que me transporta a
eses soños que quero soñar. Mentres todos eses marabillosos acordes
se me meten polos oídos, lembro que o asunto estivo na neve que
quixo caer e caeu pola mañá por toda a comarca de Maceda. Folepas
gordas, grandes, inmensamente brancas, marabillosamente fermosas que
non callaron moito por culpa da humidade e da chuvia. E agora mesmo,
o asunto está en que xa rematei.
Finca
Fierro. Venres, 16 de marzo de 2018
No hay comentarios:
Publicar un comentario