domingo, 4 de abril de 2021

JOHNNY COLLEU O SEU FUSIL

Si, hai unha película, unha marabillosa película que se titula así, pero tamén hai un Johnny na vila de Baños de Molgas. Porque, por veces, sempre hai alguén que quere espallar máis o seu entorno ou simplemente porque quere chamar a atención. Menos mal que o tal Johnny é fillo da Parrocha e do Albardas, que xa semellan moito máis enxebres. Digo que Johnny colleu o seu fusil, aquel que tiña colgado no faiado desde hai moitos anos. Pois Johnny, nun principio, máis ben cando era rapaz, gustáballe cazar ras, e segundo os seus amigos as collían coas mans ou a base de vareazos, el aproveitaba o fusil que trouxera o seu pai da guerra e simulaba que lles disparaba, pero na realidade, matábaas a culatazos. Non podía disparar porque non tiña balas, claro.


Digo que Johnny colleu o seu fusil e marchou correndo para a Lagoa de Almoite, lugar no que había ras a darlle cun sacho, aínda que el, como dixemos, lles daba coa culata. Cando ía xusto no alto da Chaira, asomou por alí a parella da garda civil. O encontro era inevitable. Johnny descolgou o fusil do ombreiro e os gardas botaran as mans ás súas cartucheiras. Un gandeiro, o fillo da Carracha, que andaba por alí con tres vacas e un burro puxo un CD de Ennio Morricone. A simulación da morte tiña un prezo palpábase no aire.

E xusto a uns cinco pasos de cruzarse, alguén espertou do seu soño (quizais o fogar de Breogán, non sei) e, alí, no alto da Chaira, tan só había corvos que andaban á prea das ras que deixaban os rapaces logo de cortarlles as patas para asalas e comelas. Johnny estaba na casa mirando para o fusil.


Finca Fierro. Domingo, 4 de abril de 2021

 

No hay comentarios:

Publicar un comentario