Cando
subía á oficina de correos, Dalmacio Avispado contemplou como o seu amigo e
veciño Edmundo Santos segaba a herba do parque que había no medio da vila.
Dalmacio parou a latricar un chisco con Edmundo e insistíndolle en que lle
dixese ó concello que lle mercase unhas ovellas para que foran elas as que
fixesen a limpeza e así el evitar o esforzo de arrastrar unha segadora. “Xa, e así eu vou ó paro”. “Qué va, home; ti gardas as ovellas. É máis,
que che merquen tamén un can e xa nin estás pendente delas. Chegarache con
mandar no can”. E a palabra mandar deixouna caer Dalmacio cunha retranca
que Edmundo non pillou nun principio, ata que o seu amigo lle comentou aquilo
de que “no noso país manda todo o mundo”.
“O caso é mandar, Edmundo”. Os dous
riron a cachón e Dalmacio Avispado seguiu camiño da oficina de correos.
Café
Paco Paz de Ourense. Mércores, 25 de setembro de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario