Vou mercar dúas barras de pan. Sen
pan non sei comer. Outros non saben comer sen o viño. Cada un é como é. Non
todos somos iguais. Non. Uns somos máis parvos que outros, ou máis nugalláns,
ou máis traballadores, ou máis responsables. Cada un é como é e ás veces como o
deixan ser. Se queres ser atracador métente ó cárcere e pasas, entón, a ser preso.
Se queres ser intelectual, bótanche fútbol e máis fútbol pola televisión e pasas
a pertencer á masa. Iso din; o de que o fútbol coa intelectualidade lévanse
igual de ben que a carpaza co lume. Eu opino que non ten nada que ver; pero
ninguén me fai caso. Se queres ser habitante da lúa, poñen á túa disposición un
burro de carga e, ale, búscate a vida. En que te teletransportas? Ou o que é
peor: como alúas? Que casco lle pos ó burro? E se aterra el primeiro alá vai o
burro coas noces, é dicir, o de un pequeno paso para o home transfórmase nun
gran trote para o burro. Tamén hai que ser tortos: querer que vaia á lúa nun
burro. Certo, cada un é como é... ou como o deixan ser.
No hay comentarios:
Publicar un comentario