COMA SE FOSEN UN BO EXEMPLO

É noite. Estou escoitando a Joan Manuel Serrat cun tema de Mario Benedetti. Atopeime cun apunte que tiña nun peto do pantalón (cando leo os xornais adoito anotar aquilo de interese nos paniños de papel das cafetarías) sobre a nova de que o Xulgado Penal número 26 de Madrid absolveu a Willy Toledo do delito de ofensa ós sentimentos relixiosos, aínda que, iso si, a sentenza recoñece “a falta de educación, o mal gusto e a linguaxe ordinaria”. E baixo a voz do Paquiño Sinatra rechíame o de “linguaxe ordinaria”. Porque o termo linguaxe mándanos ó sistema de comunicación, neste caso, oral rexido pola palabra. E Willy Toledo usara palabras que asoman todas elas no dicionario da Real Academia Española. Se esas palabras están nun dicionario oficial, enténdese que son para usalas. Como as que está usando agora mesmo Louis Armstrong, aínda que sexa en inglés. Por certo, a música deste home cálmame os nervios.

Porque tamén me puxo moi nervioso o da falta de educación e o mal gusto en plan relixioso-católico. Coma se a relixión e o catolicismo fosen un bo exemplo en cuestión deses termos. Teño unha imaxe gravada a fogo nos domingos de Pascua, de cando os curas ían polas casas facendo que as bendicían. E na mesa da sala, unha bandexa chea de ovos ou demais avíos para o señor cura; cando nós non podiamos comer ovos porque se vendían para acadar unhas pesetas. Educación relixiosa, mal gusto católico ou viceversa. Maldita sexa! Remato con calma grazas agora a dona Ella Fitzgerald.

Finca Fierro. Venres, 6 de marzo de 2020