A
situación é estraña. As circunstancias son raras. Ás veces,
demasiadas veces non sei xa en que día vivo. Ou ben non me queda
outra que mirar o calendario (e aínda así custa), ou ben espremo
os miolos para saber o día do mes e tamén o da semana. Os momentos
que estamos vivindo son así coma espesos, descoñecidos. Pero
non queda outra que plantarlle cara e tirar cara á adiante. Hai que
facelo para
que o tempo pase e
que todo cambie. Temos que facer que ese tempo corra para deixar
atrás canto antes esta angustia, esta rareza que nos está
convertendo nuns seres demasiado estraños. Ou non tanto. Á hora da
verdade o ser humano amosa todo o que leva dentro.
Por veces, e a moi
poucos, agrómalles
ese latexo sentimental que aniña no corazón de cada un. Non
obstante, a maioría das veces, e
ante situacións moi estremas, sáenos
ese
bicho que levamos dentro. Vivimos unha situación tan estrema que
empezamos a mirar de esguello a todo o que se cruza no noso camiño.
A min quédame a esperanza de que o tempo corra para que todo cambie.
Mentres, refuxiareime na música para calmar a conciencia.
Consolareime coas aventuras deses libros que son os mellores
amigos de cada un. Distraereime
con palabras que espallo, que esparexo por unha páxina en branco ou
por unha pantalla de ordenador. E,
finalmente,
quedarei relaxado deitado
nun sofá e contemplando
unha historia cinematográfica. A
situación é estraña. As circunstancias son raras. Pero o tempo
pasará e todo volverá á normalidade.
Finca
Fierro. Sábado, 21 de marzo de 2020
No hay comentarios:
Publicar un comentario