O
sol reflicte
sobre os coches aparcados na rúa e un pensamento
cariñoso asoma á miña mente:
o de
sentirme orgulloso ante os compromisos de certas persoas. Hoxe en día
rexémonos
por contratos, nóminas, facturas e demais semellanzas escritas. Pero
de cando en vez aparece alguén cun compromiso que vai moito máis
alá do seu significado. Algo así coma volver ós tempos de “choca
esa man e xa queda todo acordado”; é
dicir, nin
sinaturas nin rabo de gaitas. Hai uns poucos minutos recibín un
guasap dunha sobriña de Madrid coa noticia de que unha matrona
acababa de parir en Verín. A nova, en por si, non se
sae
moito da novidade, cando aí xa sabemos que deron a luz unhas cantas
mulleres desde que pasara todo o barullo do peche do paritorio do
hospital desa localidade.
Non obstante, a novidade empezou a coller camiño cara ó rego do compromiso, xa que a tal matrona tivo a opción de parir en Ourense; é máis, practicamente lle tocaba Ourense porque ten a súa residencia, o seu domicilio en Allariz, e, agora ben, optou por Verín. Porque ela mesma fora das que participara e se encerrara no hospital naquela época de loita. Ou sexa, que a rapaza estivo e, como se ve, aínda está pola causa. A maioría, á hora da verdade, optan polo cómodo, polo sinxelo, polo fácil. Ela, que para máis aquel tócame algo na familia, optou polo compromiso, polos seus compañeiros, pola súa loita. Entenderase que me sinta orgulloso. Síntome orgulloso. Como se sentirá, co tempo, a súa filla África.
Non obstante, a novidade empezou a coller camiño cara ó rego do compromiso, xa que a tal matrona tivo a opción de parir en Ourense; é máis, practicamente lle tocaba Ourense porque ten a súa residencia, o seu domicilio en Allariz, e, agora ben, optou por Verín. Porque ela mesma fora das que participara e se encerrara no hospital naquela época de loita. Ou sexa, que a rapaza estivo e, como se ve, aínda está pola causa. A maioría, á hora da verdade, optan polo cómodo, polo sinxelo, polo fácil. Ela, que para máis aquel tócame algo na familia, optou polo compromiso, polos seus compañeiros, pola súa loita. Entenderase que me sinta orgulloso. Síntome orgulloso. Como se sentirá, co tempo, a súa filla África.
A
Cervexaría de Maceda. Mércores, 11 de marzo de 2020
No hay comentarios:
Publicar un comentario