ALERXIA

Levo uns sábados nos que, no momento da sesta, me doe tanto a cabeza que me dá esa sensación de que me furgan cun trade. Apuntar, antes de nada, que na aldea da muller as sestas eran de campionato. Segundo na miña casa son de 10-20 minutos, na aldea pasan da hora. Pero, xa digo, levo uns sábados que nada de nada.

O anterior sábado a muller comentou que igual era de andar agachado (cavando as patacas). Hoxe, aínda que fochiquei algo (limpei un valado coa fouce e rocei unha poula de fentos coa gadaña), non é que andase moi agachado. Pero a dor apareceu.

Agora, de camiño, volvemos falar do tema e buscamos algo, algún motivo e nin tan sequera a almofada podía ser a causante, pois, hoxe, notei como me empezaba a doer xusto xa ó sentarme na cama pero aínda sen apoiar a cabeza na almofada. Entón, xa en plan de meterme coa muller, cheguei á conclusión de que tiñan que ser os apeiros de labranza os causantes de tal dor. Fixo que era alerxia ós aparellos. Que con tan só presentilos, zas, a broca furgaba e furgaba no meu cerebro, para que así, á próxima, non botase man deles. Non vou poder tocar nin tan sequera un sacho. Rimos, claro.

Brincadeiras á parte, o asunto ten o seu aquel. Porque estou na Valenzá e xa non me doe a cabeza. A ver, aínda noto algo, pero non é aquel trade que me fundía. Convencido entón de que o cerebro asimilara o dos apeiros. Conclusión: alerxia a eles. Solución: non tocar nin unha aixada.

Cafetaría La Carabela. A Valenzá. Sábado, 4 de xuño de 2022