Súan
os sobacos e uns nenos corren polo céspede da piscina municipal. A sombra tan
só non deixa pasar o sol, pois, polo demais, segue a quentar de raio. O reloxo
colocado nun lateral da mesa vermella marca as cinco e cinco da tarde. O café
manchado xa hai un cacho que deixou un sabor a gloria no padal, no ceo da boca.
Hai momentos na vida dunha persoa que a gloria consiste nun simple café. Pingas
de suor asoman pola fronte e a barriga, iso si, nada xa nun mar de auga a causa
de estar un pouco comprimida. Non obstante, este suor lévase mellor co que
produce o traballo da viña. Madía leva! Abro un chisco os brazos e o fresco
penetra nos sobacos, polo que imaxinas un suor frío que fai de manteigueiro, xa
que a calor segue apertando.
Cafetaría
Os Carrís da Valenzá. Luns, 23 de xullo de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario