A
pomba coxea da pata dereita. Intúo que é unha ferida de guerra. As pombas teñen
moitas. Non sei cómo fan, pero o caso é que se ven ducias delas cos dedos das
patas escarallados. Será por pousar nos cables da luz. Será por enredarse nos
centos de redes que hai tiradas polos camiños, leiras, estradas e rúas. A pomba
coxea, pero anda peiteando por entre as cadeiras da terraza da cafetaría. Algo
sempre pilla. Algo moito. Nesa terraza adoitan poñer co café cachos de bica
que, ao comela, esfaragúllase para o proveito da pomba que coxea, para o
proveito doutras pombas e pardais.
Café
Aitana 39 da Valenzá. Sábado, 7 de xullo de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario