POBRE DE SOLEMNIDADE

              Os anteollos están sobre a mesa, á beira mesmo dun móbil e dun mando da televisión. O reloxo marca as doce e vinte da noite. Un rapaz que bota auga fresca nun vaso e bebe. O libro “Alfred Hitchcock, a cara oculta do xenio”, de Donald Spoto, está á espera de que as mans que están agora mesmo escribindo e suxeitando o caderno sobre o que se escribe o collan para abrilo pola páxina 262. O marcapáxinas está plastificado e coa publicidade das impresoras Epson. Raño a cabeza e penso en algunhas palabras máis para ir enchendo o relato… que non sexan de política, que non sexan de fútbol, que non sexan de cine (xa chegou con nomear ese libro) O relato é pobre de solemnidade, pero xa se sabe que saír da miseria custa horrores.

              Finca Fierro. Luns, 16 de xullo de 2012