Ciclismo,
fútbol e motociclismo son os deportes que máis admiro. Por esa orde. Aínda que,
o que máis practiquei quizais fose o frontón no colexio dos Milagres. Pero
tamén confeso que me gusta case todo o deporte. Case todo do chamado
minoritario. Por iso esta semana estou coma deus cos xogos olímpicos. Procuro
ver todo o que podo, todo o que a viña me deixa e todo o que a xornada laboral
me permite. Vin judo, volei praia, natación, balonmán, fútbol, baloncesto,
ximnasia… Intentarei non perderme a David Cal, o noso homiño que pode bater a
marca de medallas no noso país. O deporte é esforzo, valor, humildade, técnica,
risco, corazón, vida. Non ten porque estar en loita con outras áreas da vida,
como intentan criticar uns cantos. Pódese seguir un deporte “de masas” e ser o
típico “intelectual” ao uso. Non teñen porque estar pelexados. Viva o deporte!
Cafetaría
Os Carrís da Valenzá. Domingo, 29 de xullo de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario