No
momento en que escribo para este recuncho hebdomadario estou contemplando o
partido de cuartos de final do Mundial de Brasil entre Francia e Alemaña, dous
dos (presumibles) grandes do fútbol mundial. E aínda quedan como presuntos
grandes o anfitrión Brasil, Arxentina e Holanda. O máis seguro é que gane o
Mundial unha destas (supostas) grandes seleccións. Digo supostas porque, para
un servidor, este Mundial está sendo o titular deste relato. Porque
practicamente a todos os grandes lles custou moito ganar os partidos, incluso
na fase clasificatoria. Non digamos xa os modestos dos oitavos, onde, dos oito
partidos, cinco tiveron que ir á prórroga, e deses, dous, houbo que resolver o encontro,
a clasificación a penaltis. Para o espectador, creo que para o espectador
español (por aquilo de non estar xa a nosa selección) foi algo así como a nosa
propia Liga; que os dous grandes estiveron a velas vir e foi un, máis ou menos,
modesto o que a acadou. Non creo que isto suceda no Mundial, pero creo que nos
chega con haber gozado dos oitavos de final e dos cuartos, onde Costa Rica,
Colombia e Bélxica foron as nosas seleccións. Alguén dirá: non hai inimigo
pequeno ou xogan once contra once. É certo, pero, a pesar de desexalo, as
seleccións pequenas seguiron quedando ás portas… coma sempre, porque os cartos
son os cartos, cos cartos mérquense estrelas.
Finca
Fierro. Venres, 4 de xullo de 2014
No hay comentarios:
Publicar un comentario