Falar de cifras é moi sinxelo.
Chega con escribilas e xa está. Tan só nos fixamos no número escrito, pero
tardamos moito en asimilar a cantidade. Se escribimos 100 vemos un 1 e dous 00,
e seguimos lendo. Non nos entra o valor da cantidade real na cabeza. Así, se
lemos que cada 3 segundos obrigan a unha nena a casarse, os nosos ollos tan só
ven un 3 e seméllanos unha cantidade ben pequeniña. Tardamos en relacionar ese
pequeno número cos segundos. E cando xa asimilamos isto, non queda outro remedio
que compadecerse das 39.000 nenas que as obrigan a casarse cada día. Esta cantidade
si empeza a asustar xa, porque empezas a sumar días. E, como non, asusta aínda
máis a escravitude que padecen 14 millóns de rapaciñas de entre 5 e 18 anos.
Porque esta obrigación si é unha escravitude. O matrimonio ata, os fillos non
te deixan respirar, pero a situación desas nenas en países subdesenvolvidos é
de auténtica crucifixión. Sabemos o que lles obrigan a facer nas súas casas.
Que sabe unha nena de seis anos da vida? Iso é matalas en vida.
No hay comentarios:
Publicar un comentario