DE MAÑÁ CEDO

Igor Afiado Selas non fixo coma nas películas cando soou a alarma do espertador: o de darlle unha labazada e mandalo dereitiño ó chan. Se fixera coma nas películas tería que mercar un espertador cada día. E non está a economía para iso. Así é que o fillo dos Toupeiras apagou o aparello con suavidade ás oito menos dez da mañá. Acendeu a luz dunha pequena lámpada que ten na mesa de noite para poñer os calcetíns. Ó rematar apagou xa a luz para que esta non molestara á súa dona. Marchou ás escuras camiño do cuarto de baño. Afeitouse. Lavou os dentes. Lavou a cara. Chamou ó seu fillo Lancelote. Volveu para a habitación para rematar de vestirse. Fíxoo coa luz do corredor acendida.

Xa na cociña, Igor Afiado colleu un simple bolo para almorzar. Ata hai uns días e desde que o mundo é mundo sempre almorzaba unha cunca de leite cunhas pingas de café e cheo, claro está, de migas de pan; pero, agora, o seu estómago (quizais mellor a idade) xa non admite tanto leite. Ó mesmo tempo que almorzaba si lle quentaba o leite a Lancelote. E ó mesmo tempo tamén calzaba as botas e vestía unha cazadora de pel. Axiña empezou a pasear pola cociña a causa dos nervios. Lancelote non acababa de aparecer e o tempo pasaba. Cando finalmente o fixo, bebeu o leite con toda a parsimonia do mundo. Igor desesperábase esperándoo na porta. Finalmente saíron na casa, subiron ó Pancracio, arrincaron e marcharon.

Finca Fierro. Martes, 8 de outubro de 2019