Que
sufrimento! Canta alegría! A verdade é que os Xogos Olímpicos son algo máis ca
puro deporte. Son participacións de sentimentos. Deixan estampas que emocionan
ata ao máis frío. Deixan sangue, suor e lágrimas. Estas últimas son as
auténticas, nas que de verdade se len as emocións. E dá igual que sexan de
alegría ou de dor. Aí nesas bágoas están escritos, polo menos, catro anos de
traballo e de sufrimento a tope. E tan só uns pouquiños obteñen a recompensa.
Na maratón, por exemplo, corenta e dous quilómetros e medio para ver unha
gloria e ducias de purgatorios. Penso que aínda que só sexa por ver unhas
certas imaxes, xa merece a pena ver os Xogos.
Café
Aitana 39 da Valenzá. Martes, 7 de agosto de 2012
No hay comentarios:
Publicar un comentario