Aínda que o libro está aberto
sobre a mesa da biblioteca, Uxío Costado Rabón non está a ler nel. Máis ben
xoga cuns garabatos imaxinarios sobre unha das páxinas. Vese a leguas que o
rapaz non ten moita ansia da lectura. Creo máis ben que está máis pendente dos
ordenadores que están á súa esquerda, pero que están usando outros rapaces e
unha señora. As pernas de Uxío Costado Rabón non acougan e tremen de puro
nerviosismo. Olla para o reloxo que leva no pulso, pecha o libro, ergue e colle
un periódico. Intenta ler, pero o seu mirar de esguello delata a súa
impaciencia. Ata se lle poden ler os pensamentos: “malditos sexan, e non
acaban!”. Se a súa ollada puidera matar, agora mesmo sería un asasino en potencia.
Uxío bufa e mira de mala maneira á señora. Será que, pola idade, pensa que é a
que ten menos motivos para manipular no ordenador. Uxío tan só pensa nos xogos.
Non hai nada máis alá do seu universo.
Biblioteca da Valenzá. Xoves, 16
de maio de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario