E
non escarmentan. Seguen nas súas de ter as casas cheas de armas. E díxose
sempre: as armas cárgaas o diaño. Agora tocoulle a unha nena de dous anos en
Kentucky. O seu irmán, de cinco anos, matouna accidentalmente cun rifle calibre
22. Si, un accidente. Un accidente pódeo ter calquera, pero o que realmente me
chama a atención do asunto foi que o tal rifle fora un agasallo para o neno. A
ver se consigo asimilalo… como se lle pode regalar a un cativo de cinco anos un
rifle que dispara balas, un rifle que mata! Agora achacan un chisco o accidente
con que era un pequeno rifle para nenos. Pero rifle. Que dispara. Que mata. Non
me entra na cabeza este agasallo. Por que non lle regalaron libros? Déronlle un
rifle por, imaxino, se alguén asaltaba a súa casa ou, o máis probable, para que
afixera ás armas. Empezou ben cedo. Pero aínda así, os ianquis seguirán sen
escarmentar e seguirán coa fanática defensa da posesión de armas.
Cafetaría
do pavillón dos Remedios de Ourense.
Xoves,
2 de maio de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario