Racha o mapa da indiferenza e
divídese o mundo
entre os que queren ser e os que foron. Nas beiras dos ríos apousentan os que
teñen casa e os que non teñen onde caer mortos. Hai mortos que quixeron bicar a
estratosfera dunha soidade enganchada a robustos carballos e hainos, os menos,
que foron correndo ata a balaustrada dunha independencia que non chega. Pero
que se desexa. Coidar do fogar é coma un kirieleison
kristieleison que perdura desde a adolescencia ata o derradeiro suspiro.
Aqueles que non teñen onde caer mortos, andan pola beira do río cos pés
descalzos e evitando que un coitelo político, económico e relixioso lles esgace
a pel. Porque o sangue flotaría nas augas brancas e perderíase no mar da nostalxia.
O mapa da indiferenza, da apatía queda de exposición nunha parede chea de
chinchetas. Coma un taboleiro de miseria.
Biblioteca da Valenzá. Luns, 13 de
maio de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario