REQUIESCAT IN PACE PARA UNHA VIÑA

              Boca seca, pastosa. Angustia no peito. Bágoas nos ollos da muller. Ningunha bodega quere as uvas. Falsas informacións. Falsas declaracións. “Ningunha uva do Ribeiro quedará colgada”. Mentira! Cheira a podre no Consello Regulador do Ribeiro e na Xefatura Territorial do Medio Rural. 20.000 quilos de uvas perdidos. Máis de 5.000 euros de simples gastos. Máis de 500 cepas novas que empezan agora realmente a producir. Un ano de traballo, de suor, de esforzo, de medo ás xeadas, á pedra e ás pestes. É igual. A verdade é que puido escarallarse ó principio; polo menos non vivía agora esta angustia e houbese aforrado cartos. Angustia de semanas; con reunións, manifestacións, peches. Para nada. Ou si, para descubrir as falsidades da administración. “Ningún viticultor quedará sen vender as uvas”. Mentira! Dan ganas de facer estourar bombas e de queimar adegas. Aínda o sinto máis polo sogro, que é o que realmente mamou esa viña e o que, hoxe, máis sofre. Requiescat in pace para unha boa viña. Aí se queda!.

              Cafetaría do pavillón dos Remedios de Ourense.

              Mércores, 9 de outubro de 2013