Avinagrado.
Esfolado. Queimado. Escaldado. Totalmente escaldado pola actuación de boa parte
da sociedade ante o problema dun cento de viticultores que se viron negros para
vender as súas uvas… os que as venderon. Escaldado. Polas institucións
políticas e administrativas. As políticas; tan só tres ou catro concellos,
timidamente, un pouco cagainas, deixaron caer o problema nos seus plenos. Pero
fóra diso, nin un recordo máis, nin unha axuda presencial, nada de nada. As
administrativas; en vez de axudar, puxo todas as trancas posibles, todos os
atrancos dos que dispuxo. A Consellaría do Medio Rural foi a primeira que foi
contra o rural. Unha incongruencia, verdade? En vez de mirar polo rural, amoloulle
que nos manifestaramos na súa Xefatura Territorial. Somos un cero á esquerda. Escaldado
porque, aínda coa presenza de Unións Agrarias, non recibimos ningún apoio. De
ninguén. Pois que ninguén me veña agora pedindo o voto. Eu son o meu propio
partido. Que ninguén me pida unha asistencia a manifestacións ou protestas, nin
tan sequera a unha simple reunión na que se reivindique algo. Está demostrado,
cada un que loite polo seu. Que baixen pensións. Que recorten no que queiran.
Que suban os impostos que lles dea a gana. Tan só escribirei sobre o que
realmente me afecte. Queimado e escaldado.
Café
Paco Paz de Ourense. Martes, 8 de outubro de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario