Quixo traballar pero o tempo non o
deixou. Calímaco Combate Valor marchou á aldea coa intención de fochicar un
pouco nos eidos, pero as treboadas aparecían cada dous por tres. E por esta vez
non eran desas treboadas que pasaban axiña e que, logo, resplandecía o sol, co
asomo do arco da vella incluído. Por esta vez, as treboadas duraban moito máis
do normal e con moito frío por medio, tanto que se notaba a leguas que todo o
que estaba a chover era neve esluída. Calímaco Combate Valor non tivo nin
opción de ir á primeira leira; tan só puido cambiarse de roupa, pero nin as
botas que tiña na palleira foi quen de poñer; a auga volveu asomar e de nada
valeu a espera a que amainase. Canso de mirar cómo as pingas caían nos charcos
xa formados e impotente por non poder facer nada, ou o que é peor, por unha
tarde perdida, Calímaco Combate Valor cambiouse de novo de roupa, subiu ó coche
e regresou á cidade medio cabreado. Maldita chuvia! Maldito tempo!
Café Oren Express da Valenzá.
Xoves, 16 de xaneiro de 2014
No hay comentarios:
Publicar un comentario