Alucinado estou co segredo
profesional do doutor Narciso Carrero. Que, sen andar con días santos, confesa
media historia clínica de Rosario Porto, a nai de Asunta Basterra, a nena
asasinada hai xa meses e que tal asasinato xa me ten máis aburrido ca unha lesma
na chepa don camelo. Non quero defender a Rosario Porto (tamén ó meu parecer é
a asasina da súa filla), pero o quid do asunto está no detalle do doutor que a
atendeu en 2009 cando aquela ingresara no sanatorio La Robleda.
Era rarecha. Era fuxidía. Era
estraña. E demais definicións. Non quero poñer a man no lume, pero estou por
apostar que se a tal Rosario fora inocente, o incrible “doutor”? confesaría que
era linda, que era riquiña, que era simpática. De todas formas, un profesional
coma el non pode saír nos medios confesando as opinións ou os pareceres dos
seus pacientes. Agora mesmo teño claro o currículo do doutor: presunto
profesional. Non admite outros méritos. Iso non se fai, señor Narciso Carrero.
Café Aitana 39 da Valenzá. martes,
3 de decembro de 2013
No hay comentarios:
Publicar un comentario